Ini adalah sambungan dari tajuk lepas, lihat SINI
Amalan ini melibatkan aktiviti memindahkan daging korban dari tempat penyembelihannya ke tempat, negeri atau negara yang lain supaya daging korban itu dapat diagih- agihkan kepada golongan yang berhak dan memerlukan di negeri berkenaan.
Sebagaimana melaksanakan ibadat korban di luar negara, memindahkan daging korban juga mempunyai matlamat yang sama, iaitu untuk membantu fakir miskin di tempat atau negara berkenaan. Ini memandangkan tempat, negeri atau negara berkenaan mempunyai bilangan fakir miskin yang lebih ramai berbanding tempat, negeri atau negara sendiri.
Prof Madya Dr Abdul Hayei Abdul Sukor dalam bukunya, Islam & Manusia 1001 Kemusykilan, pada halaman 167-168 ada memperkatakan tentang isu ini. Katanya:
“Dalam keadaan tidak ramai orang miskin yang memerlukan daging seperti di Kuala Lumpur dan bandar-bandar raya lain, mengapa tidak dikirim sahaja daging itu kepada orang-orang di luar bandar dan mereka yang tinggal di pedalaman. Insya-Allah, manfaat dan pahalanya lebih besar lagi.”
Saya juga difahamkan, di Indonesia terdapat NGO-NGO islam yang telah bertindak secara bijak dengan menubuhkan Super Korban, dalam usaha membantu fakir miskin di Indonesia seperti mangsa gempa bumi di Yogyakarta pada tahun 2006. NGO-NGO ini telah bertindak mengetinkan daging-daging korban agar ia dapat disimpan dalam jangka waktu yang panjang. Daging-daging korban yang ditinkan ini akan diagihkan kepada fakir-fakir miskin dan pihak yang memerlukan.
Saya juga tertarik dengan tulisan daripada Timbalan Mursyidul Am PAS, Dato Dr Haron Din, dalam akhbar Harakah, edisi 8-11 November 2010 ( 1-4 Zulhijah 1431), ruangan agama bersama Dato Dr Haron Din, pada halaman F8. Apa yang beliau tulis amat menarik untuk direnungi, iaitu perihal pembaziran atas nama agama, atau lebih tepat lagi atas nama ibadat korban.
Menurut Dato Dr Haron Din, puluhan tahun dahulu, pada musim haji, di Makkah atau lebih tepat lagi di Mina, berpuluh-puluh ribu ekor haiwan ternakan disembelih untuk ibadat korban dan akikah. Namun ia dibazirkan begitu sahaja hingga menjadi santapan binatang dan burung-burung. Ini memandangkan terlalu banyak binatang yang dikorbankan hingga tiada lagi mana-mana mulut yang dapat mengunyah dan perut yang dapat menghadam daging-daging korban tersebut. Akhir sekali, daging-daging itu dibiarkan begitu sahaja. Padahal daging-daging tersebut boleh ditinkan dan diagih atau dipindahkan kepada umat-umat islam yang memerlukan di mana-mana pelusuk dunia.
TATACARA MEMINDAHKAN DAGING KORBAN.
Korban wajib (ia termasuklah korban kerana bernazar)
Dalam korban wajib, kesemua daging daripada binatang yang disembelih itu wajib disedekahkan kepada fakir miskin dalam keadaan mentah. Oleh itu, haram hukumnya memindahkan daging korban berkenaan daripada tempat sembelihan. Inilah pendapat jumhur ulama Syafi‘eyah.
Dapat difahami daripada penjelasan di atas bahawa daging daripada binatang korban wajib itu wajib diagihkan kesemuanya kepada golongan fakir dan miskin di negeri (tempat) di mana binatang korban itu disembelih.
Korban sunat
Dalam korban sunat pula, terdapat bahagian daripada daging korban itu yang sunat dimakan oleh orang yang berkorban atau dihadiahkan, dan terdapat bahagian yang wajib disedekahkan.Hanya bahagian atau hak orang yang berkorban itu sahaja yang harus dipindahkan ke negeri lain. Manakala bahagian yang wajib disedekahkan kepada fakir miskin wajib disedekahkan di tempat berkorban itu juga dan haram dipindahkan ke negeri lain.
Secara mudahnya ialah.
a. Sepertiga (1/3) untuk disedekahkan kepada fakir miskin
Diwajibkan bagi orang yang berkorban untuk menyedekahkan
sebahagian daripada daging korban sunat dalam keadaan mentah, iaitu
tidak dimasak, kepada fakir dan miskin untuk dimiliki oleh golongan
ini.
Bahagian ini wajib disedekahkan dan diagihkan kepada fakir miskin
di negeri (tempat) binatang korban disembelih dan haram
dipindahkan ke negeri lain.
b. Sepertiga (1/3) untuk dirinya sendiri
Disunatkan bagi orang yang berkorban memakan sebahagian
daripada sepertiga sembelihan korban sunatnya sebagai mengambil
berkat. Malahan afdhal baginya memakan hati binatang tersebut
kerana mengikut sunnah Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam.
c. Sepertiga (1/3) untuk dihadiahkan kepada orang kaya
Disunatkan bagi orang yang berkorban menghadiahkan sebahagian
daging korban sunatnya kepada orang kaya seperti ahli keluarga,
saudara-mara, sahabat-handai dan seumpamanya dari kalangan orang
Islam.
Maka bahagian (b) dan (c) ini adalah harus hukumnya jika daging
korban itu dipindahkan ke negeri (tempat) lain.
Lebih lanjut tentang perkara ini, langsung sahaja ke Jabatan Mufti Kerajaan Brunei Darussalam , lihat SINI.
Sepertiga (1/3) untuk dihadiahkan kepada orang kaya
Disunatkan bagi orang yang berkorban menghadiahkan sebahagian
daging korban sunatnya kepada orang kaya seperti ahli keluarga,
saudara-mara, sahabat-handai dan seumpamanya dari kalangan orang
Islam
Sengaja saya ulangi syarat ini, kerana tentu ada yang tertanya-tanya tentang hukum memberikan daging korban kepada orang bukan islam. Ia adalah perkara khilafiah, jadi kita perlu berlapang dada dengan pendapat yang pelbagai meskipun bertentangan dengan pendapat atau pendirian kita. Tentang hal ini, boleh sahaja sahabat langsung merujuk kepada entry saya yang lepas, iaitu Hukum Memberikan Daging Korban Kepada Orang Bukan Islam
.
Cuma, di sini, ingin saya paparkan jawapan dari e-Fatwa selaku Portal Rasmi Fatwa Malaysia tentang permalahan ini.
Tarikh Keputusan:
1 Jan, 1970
Keputusan:
Daging korban tatawwu" (sunat) adalah sunat dimakan oleh orang yang berkorban, diberi hadiah dan disedekahkan kepada fakir miskin. Adapun untuk orang kafir di Malaysia maka hukumnya adalah harus akan tetapi keutamaan adalah kepada golongan miskin di kalangan orang Islam
Status Penwartaan:
Tidak Diwartakan
Tarikh Diwartakan:
1 Jan, 1970.
Rujuk e-Fatwa, lihat SINI.